Wijnandsrade - Dorp van Wandelende Dichters In het gehucht 'de Vink', loopt tussen een woonhuis en garagebedrijf een donker paadje. In de zijgevel van de woning is de gevelsteen van het voormalige gemeentehuis van Hulsberg bevestigd. Ongeveer 100 m verderop heb je naar het zuiden uitzicht over de ingehouden schoonheid van de zacht golvende beekdalen met vruchtbare akkers en spaarzame bebouwing waardoor dit stukje Limburg zo aantrekkelijk is. En dan staat daar opeens die troostende tekst van Remco Campert, een beklijvende overpeinzing over doodgaan zonder verdriet. >Klik hier om het gedicht te beluisteren< ALS IK DOODGA Als ik doodga hoop ik dat je erbij bent dat ik je aankijk dat je mij aankijkt dat ik je hand nog voelen kan. Dan zal ik rustig doodgaan. Dan hoeft niemand verdrietig te zijn. Dan ben ik gelukkig. Remco Campert Remco Campert (’s-Gravenhage, 1929 – Amsterdam, 2022) was een veelzijdige en populairehttps://nl.wikipedia.org/wiki/Dichter dichter, columnist en schrijver. Hij maakte deel uit van de literaire stroming van ‘de Vijftigers’, die zich in het midden van de vorige eeuw afzette tegen de toenmalige literaire tradities; in het besef dat er een nieuw soort poëzie was aan het ontstaan. Begonnen als dichter, ging hij zich meer en meer toeleggen op het schrijven van columns, korte verhalen en later ook romans. Zijn vader was de dichter Jan Campert, auteur van onder andere het beroemde oorlogsgedicht ‘Het lied der achttien dooden’. Zijn moeder was de actrice Joekie Broedelet, onder andere bekend van gastrollen die zij op latere leeftijd speelde bij Van Kooten en De Bie.  Remco Campert heeft een gevarieerd oeuvre nagelaten. Zijn werk is, dankzij de toegankelijkheid ervan, nog altijd populair bij een groot publiek. Zijn proza en poëzie bevatten vaak autobiografische elementen. Grote bekendheid verwierf hij met een gezamenlijke column die hij van 1996 tot 2006 beurtelings met Jan Mulder op de voorpagina van de ‘Volkskrant’ verzorgde. In 2014 begon Campert op de achterpagina van die krant een column over ‘Somberman’. Sinds 2016 schreef hij een column in ‘Elsevier’, getiteld 'Dagelijksheden'. Hij trad ook regelmatig samen met geestverwanten (in wisselende samenstellingen) op in het theater. In 1976 won Remco Campert de ‘PC Hooftprijs’ voor zijn poëzie en in 2015 de ‘Prijs der Nederlandse Letteren’ voor zijn literaire oeuvre.