Dertig gedichten in Wijnandsrade
Feestelijke ingebruikname op 14 oktober 2017:
Opgedragen aan Elly en Wiel Oehlen
Ingebruikname van de poëzieroute Wijnandsrade,
op een afgelegen, zeer romantische plek,
aan de rand van het bos,
temidden van pas gerooide bieten- en aardappelvelden,
bij de ruïneuze schuur van de Oude Velde,
op de zonnigste nazomerdag van 2017,
bij de Bissebeek!
Met dank
aan alle dichters en
aan Harry Steins en de fanfare en
aan allen die deze middag hielpen: Jo met de stoelen, Elly en Mieke en Lilian en Hossein,
aan de jury Elly van Malkenhorst, Rianne van der Meijden en Riek Meijers en
aan de ontwerper Jan Keulers en aan Theo van Oppen voor de uitvoering
aan de technische staf Henk van Malkenhorst, Hubert Gerards, Reinhart Mirandolle, Jo Luijten en Hein Meijers!
1
DE BISSEBEEK
De Bissebeek zoekt zich
beneden het dieptepunt
van haar dal
een kronkelend pad
nog dieper het dal in.
Het beekje meandert
door verlaten land.
Zelf weet zij het nog niet,
maar zij is op zoek
naar een rivier die haar
gekanaliseerd nooit meer
de ruimte zal bieden tot rust.
Wiel Oehlen
2
[zonder titel]
In bewogen stilte
mag je hier rusten
op je lauweren als drie Titaantjes
en de dingen voorbij laten gaan
die nooit voorbij gaan.
Niet meer hoeven zaaien,
maar bedachtzaam oogsten
wat besloten ligt
in de momenten van iedere
nieuwe dag.
Rudolf Sleybusch
3
ZITTEN
Terwijl ik buiten mediteer
bereidt een groep spreeuwen
zich voor op de dag
in de grote conifeer.
En net als mijn gedachten
nemen ze soms een vlucht,
vliegen cirkels en achten
en strijken dan weer neer.
Kirsti Heijnen
4
HERINNERING
Voorzichtig
raken mijn blote voeten
het natte gras
Een herinnering komt boven
van toen ik
jonger was
Een meisje toen
een vrouw nu
maar met dezelfde droom
Om blootvoets door het gras
te lopen, te rennen, te rollen
vol vreugde en zonder schroom
Iris Donkers-van Espen
5
HERINNERING
Soms drijf je
als de schaduw
van een wolk
over mijn landschap
voorbij.
Iris le Rütte
6
KOEKOEK
Te vondeling in het vreemde nest
probeert hij er het beste van te maken
zo laat hij zich de rupsen smaken
en groeit hij sneller dan de rest.
Het is toch een wonderlijk verhaal
want mussenkind is hij maar even
de trektocht maakt hij met zijn neven
en roepen doet hij in zijn moeders taal.
Charlotte Ligtenberg
7
DRESSCODE: BLACK TIE
De koolmees droeg zijn stropdas
de kraai het rokkostuum
de vos had zwarte sokken aan
met veren tooide zich de zwaan.
Toch zei men bij de ingang
naakt is niet toegestaan.
Charlotte Ligtenberg
8
LANDSCHAP
Kijken
hoe het licht
wandelt
over het land
met de schaduw
aan de hand
hoe de ruimte
vorm krijgt
van zien.
Josef Deleu
9
MELKKNECHT
Hij legt het spantouw om de poten van het beest,
zet zich neer op het melkblok, plaatst de emmer
onder de uier en omvat de memmen,
waarna de eerste melkstraal op de bodem sjeest.
Toegevend herkauwt ogendicht het beest.
Vliegen verslinden onderwijl zijn huid.
Met 'n luie staartzwaai is het al weer uit.
Naast melk en huid heeft hij geduld het meest.
En in de emmer rijst het zachte feest
van zingend schuim op witte overvloed.
Het is vandaag weer goed en veel geweest.
Hij geeft zich prijs zoals een dichter doet.
Gerrit Achterberg
10
FANFARE
Ik sta al lang niet meer vooraan,
als er stoeten door de straten gaan.
Ik moet luisteren naar bomen
en niet naar mensen, die komen.
Ze komen, de mensen, en gaan voorbij
in gelederen van dwazen,
maar de élite onder hen, voor mij, zijn zij,
die in koperen buizen blazen.
Pierre Kemp
Voordrachten
Fatima Gharib (Syrië)
سيّدتي ! عندي في الدفترْ
ترقصُ آلافُ الكلمات
واحدةٌ في ثوبٍ أصفَرْ
واحدةٌ في ثوبٍ أحمَرْ
يحرقُ أطرافَ الصفحاتِ
أنا لستُ وحيداً في الدنيا
عائلتي .. حُزْمةُ أبيات
أنا شاعرُ حُبٍّ جَوَّالٌ
تعرفُهُ كلُّ الشُرُفاتِ
تعرفهُ كلُّ الحُلْوَاتِ
عندي للحبِّ تعابيرٌ
ما مرَّتْ في بال دواة
الشمسُ فتحتُ نوافذَها
و تركتُ هنالكَ مرساتي
و قطعتُ بحاراً .. و بحاراً
أنبشُ أعماقَ الموجاتِ
أبحثُ في جوف الصَدَفاتِ
عن حرفٍ كالقمر الأخضرْ
أهديهِ لعينيْ مولاتي
*
سيِّدتي ! في هذا الدفترْ
تجدينَ ألوفَ الكلمات
الأبيضَ منها و .. و الأحمَرْ
الأزرقَ منها و .. و الأصفَرْ
لكنَّكِ .. يا قمري الأخضَرْ
أحلى من كلِّ الكلماتِ
أكبرُ من كُلِّ الكلماتِ
Vertaling, voorgedragen door Hubert Gerards
HET HOOGSTE WOORD
Mevrouw, in mijn schrift
dansen duizend woorden.
Woorden in een gele jurk
en woorden in een rode jurk,
ze branden van de rand van de pagina’s.
Ik ben niet alleen in deze wereld,
gedichten zijn mijn familie.
Ik ben een liefdesdichter,
ik ken alle geheime balkons en
alle schoonheden kennen mij.
Ik heb veel uitdrukkingen voor de liefde
die dichters niet eens kunnen bedenken.
Ik heb de ramen van de zon geopend en
daar gooi ik mijn anker uit.
Ik doorkruis zeeën en zeeën
zoek in diepe golven, in zeeschelpen
naar die ene letter, die is als de groene maan,
en die geef ik aan de ogen van mijn geliefde.
Mevrouw, in dit schrift vindt u duizenden woorden, in alle kleuren,
u bént mijn groene maan.
U bent mooier dan alle woorden,
u bent het hoogste woord.
Nizar Qabbani
Voorgedragen door Riek Meijers
THUIS
Het hoeft geen muur te zijn
met ruit en dak.
Het mag van hout
of rots
of klei
of blad
of ijs.
Een boot op het water
ja, een wagen op reis.
Een hutje mag,
een hol
of een paleis.
Een schelp van slak,
een nest op tak.
In Paramaribo
of Praag
of in Parijs.
Als er maar iemand is
die roept: Kom thuis!
Ik zal het wel verstaan.
Elke taal bedoelt hetzelfde huis.
Ted van Lieshout
(Uit: Jij bent mijn mooiste landschap)
(poëzieproject op de basisschool)
het gras is groen
de lucht is blauw
ik zoek het goede pad
naar jou
Daphne Habets
Van onze Afghaanse dichteres
Ik kijk naar roodverbrande bladeren
Naar de herfst
En hij kijkt naar mij
Tussentijds waait een zachte koude wind
Soms begrijpen wij elkaar niet
Maar diep in ons hart beweegt vertrouwen
نگاه مي كنم به
برگهاي قرمز رنگ سوخته
به پاييز
و او
به من نگاه مي كند
نسيم سرد ملايمي
مي وزد
بعضي وقتها
يكديگر را درك نمي كنيم
ولي هميشه در
قلبهايمان
اعتماد جريان دارد
Lina Nabizade (Afghanistan)
11
[wisselgedicht bij de school]
[zonder titel]
het gras is groen
de lucht is blauw
ik zoek het goede pad
naar jou
Daphne Habets
12
GEDROOMD LEVEN
vergeef me als ik droom
vergeef me als ik zweef
als ik wat her en der gebeurt
maar vagelijk beleef
vergeef me als ik vlucht
van oorlog en geweld
en blij ben met de lucht
in het open vrije veld
Toon Hermans
13
LAND VAN MIJN OORSPRONG
achterwaarts lopend
zal ik vallen
achterwaarts denkend
zal ik verdorren
achterwaarts levend
word ik jong
zonder mij aan mijn verleden te binden
wil ik mij in mijn wortels hervinden
in ’t land van mijn oorsprong
vind ik het licht
van een onvergankelijk gedicht
Paul Haimon
14
KOM TERUG
'Kom terug.'
Als ik die woorden eens zó zacht kon zeggen
dat niemand ze kon horen, dat niemand zelfs kon denken
dat ik ze dacht....
en als iemand dan terug zou zeggen
of desnoods alleen maar terug zou denken
op een ochtend:
'Ja.'
Toon Tellegen
15
EEN LEGE PLEK OM TE BLIJVEN
Ga nu maar liggen liefste in de tuin,
de lege plekken in het hoge gras, ik heb
altijd gewild dat ik dat was, een lege
plek voor iemand, om te blijven.
Rutger Kopland
16
DE STEEN
Ik heb een steen verlegd,
in een rivier op aarde.
Het water gaat er anders dan voorheen.
De stroom van een rivier hou je niet tegen
het water vindt er altijd een weg omheen.
Misschien eens gevuld, door sneeuw en regen,
neemt de rivier m'n kiezel met zich mee.
Om hem dan, glad en rond gesleten,
te laten rusten in de luwte van de zee.
Ik heb een steen verlegd,
in een rivier op aarde.
Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten.
Ik leverde bewijs van mijn bestaan.
Omdat, door het verleggen van die ene steen,
de stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan.
Bram Vermeulen
17
SLIERT DE REGEN
Ik ben Sliert de regen
van huis uit erg verlegen
dat je dat niet aan me ziet
dat snap ik niet
ik spoel de hele wereld schoon
en was een plas
op de ruiten van de klas
en in het gras
maar ben ik in een slechte bui
dan storm ik alles kort en klein
wees maar niet bang
vandaag ben ik een beetje mot
en af en toe wat regen
Herman van Veen
18
LANDSCHAP
landschap is wat daar schuift
tussen twee grashalmen in
tussen koe en pad
landschap is dat wat blijft
als de eenzame wandelaar
voorbij is gegaan
Leo Herberghs
19
DAN PAS
Zoals de nacht de sterren drinkt
in een kristallen maanbokaal
zoals de gouden korenvelden zingen door Van Gogh
zo wil ik jouw liefde drinken
zo wil ik jouw liefde zingen
en als de nacht de morgen kust
de wind de velden wiegen laat
en als de eerste uren mensen naar hun werk toe gaan
dan wil ik jouw lippen kussen
en m'n armen om je heen slaan
en als de vogels' eerste tonen
klinken door ons morgenraam
wat verlegen zonnestralen
dan pas wil ik slapen gaan
Herman van Veen
20
GELIJK HET GRAS
Gelijk het gras is ons kortstondig leven,
Gelijk een bloem, die op het veld verheven,
Wel sierlijk pronkt, maar kracht'loos is en teêr;
Wanneer de wind zich over 't land laat horen,
Dan knakt haar steel, haar schoonheid gaat verloren;
Men kent en vindt haar standplaats zelfs niet meer.
PSALM 103:8
21
IK NOEM JE BLOEMEN ETC.
Ik noem je: bloemen
ik noem je: merel in de vroegte
ik noem je: mooi
ik noem je: narcissen in de nacht
waaroverheen de wind strijkt
naar mij toe
ik noem je: bloemen in de nacht
Jan Hanlo
22
APPELGROEN
Hoor! Van de grond roept een appel.
Wil zij geraapt? En of – in taart te eindigen
is mooi voor fruit. Mij zelf maakt het niet uit
of ik als taart dan wel verrot in ’t natte gras.
Alleen dat ik dat was, die gave jonge blos
zo kogelrond, vol sap – en dan het steeltje los.
Marjoleine de Vos
23
KOPPIG
- En, wat zien we?
- Een konijn natuurlijk!
- Een konijn, En?
- En? Ik zie een konijn.
- En tegelijkertijd een….?
- Konijn zeg ik toch!
- Eend.
- Eend?
- Oren snavel zie je wel?
- Ik zie alleen een konijn.
- En een eend.
- Een konijn!
- Eend!
- Konijn!
Konijn konijn konijn!
Mustafa Stitou
24
LAAT
Vertraag.
Vertraag.
Vertraag je stap.
Stap trager dan je hartslag vraagt.
Verlangzaam.
Verlangzaam.
Verlangzaam je verlangen.
En verdwijn met mate.
Neem niet je tijd
en laat de tijd je nemen.
Laat.
Leonard Nolens
25
LAND GAAT HIER OP IN LUCHT
De zon heeft wolken
in brand gestoken
en velden in vlam gezet.
Achter de wolken bidden vogels,
achter koren wonen paarden.
Mensen hebben bomen
om hun huizen gebouwd.
Zij wonen in de luwte van hun vee.
Mensen hier zijn stil,
omdat wolken nog zoveel
te vertellen hebben.
Aan de horizon gaat
een rood dak op in de zon.
Nieuwe wolken drijven aan.
Zij zullen velden groen verven.
Gaat land hier op in lucht
of lucht in land?
Wiel Oehlen
Wiel Oehlen
26
WEER
Als de zon staalt
straal ik ook.
Als het regent
regen ik ook.
Als het mistig is
dan zie je niks.
Joyce Maar
27
ACHTEROM
Achterom ligt een groene
deken van bieten,
wachtend op de
reuzenmaaier.
Een regenwolk jaagt
haar schaduw op
Een haas vlucht
naar het nabije bos.
Door het onthoofde
bietenveld trekt de
boer diepe kloven
en ploegt kraaien omhoog.
Hans Toonen
28
WANDRERS NACHTLIED
Über allen Gipfeln
Ist Ruh,
In allen Wipfeln
Spürest du
Kaum einen Hauch;
Die Vögelein schweigen im Walde.
Warte nur, balde
Ruhest du auch.
Goethe
29
MEISJE ALS KLAPROOS
Een meisje als een klaproos
luistert naar de wind.
Zij heeft zomersproeten,
want zij is familie van de zon.
Zij speelt vlieger met haar jas.
In haar gedachten vliegt zij
over de velden
en de huizen van haar dorp.
Als zij moe is,
legt zij de wind stil,
doet zij haar jas dicht
en gaat zij naar school.
Wiel Oehlen
30
VISVIJVER
't spartelt
't dartelt
't dwarrelt
't dwaalt
langs de beek
en in de vijver
alles wat verbeelding heeft
leeft
Charlotte Ligtenberg
31
[2e wisselgedicht bij de vijver, zonder titel]
|
