Paul Haimon Paul Haimon (pseudoniem van Leo Laugs, 1913-1996) was journalist, dichter, prozaïst, kunstschilder, biograaf, toneel- en jeugdboekenschrijver. Op kostschool in Rolduc werd hij fan van de Vlaamse dichter en politiek activist Wies Moens. Haimon debuteerde in 1934 in het tijdschrift Roeping. “Al snel daarna stond er opeens een meisje voor me, dat helemaal uit Haarlem was komen fietsen. Ze vroeg of ik Paul Haimon was. Toen ik dat bevestigde, verzuchtte ze: ‘Wat ben ik blij u te zien. Ik ben ook bij Bertus Aafjes geweest maar die viel zó tegen.’” Deze anekdote vertelde Haimon in de jaren ’90 in een krante-interview. Net als veel jong-katholieke auteurs die belandde hij eind jaren dertig in extreem-rechts vaarwater en werd lid van fascistische Nationaal Front. In 1939 werd hij redacteur van 14 Dagen. Menno ter Braak berichtte erover: ‘Bulderende rhetoriek, juveniel enthousiasme, waarvan men nog volstrekt niets kan zeggen’.
Na de bevrijding werden het lidmaatschap van het in december 1941 opgeheven Nationaal Front vrijwel niemand nagedragen. Haimon zorgde ervoor dat de in België wegens collaboratie ter dood veroordeelde Wies Moens kon onderduiken in Limburg.
Na de oorlog werd hij kunstredacteur bij het Limburgsch en was hij een van de initiatiefnemers tot de oprichting van het Letterkundig Centrum Limburg.